De 20 meter Shuttle Run Test
De 20 meter Shuttle Run Test is een betrouwbare veldtest voor het vaststellen van het aërobe uithoudingsvermogen. Door het a-cyclische karakter van de test is deze zeer specifiek voor spelsporters, zowel recreatief als wedstrijdsport. Voor spelsporters is de 20 meter Shuttle Run Test door zijn korte sprints en tempoversnellingen meer valide en geschikt dan bijvoorbeeld de Coopertest (12 minuten gelijkmatig lopen met een hoge intensiteit).
De test bestaat uit het heen en weer rennen tussen twee pylonen die op 20 meter van elkaar gelegen zijn. De loopsnelheid bij aanvang van de test bedraagt 8 km/u. Elke minuut neemt de hardloopsnelheid met 0.5 km/u toe. De verhoging van de hardloopsnelheid wordt als trap aangeduid en wordt tevens als testresultaat gebruikt.
Er is een relatie tussen de behaalde trapscore en de maximale zuurstofopname de zogenaamde VO2 max uitgedrukt in ml/min/kg lichaamsgewicht. Bovendien bestaat er een duidelijke relatie tussen het percentage lichaamsvet en de Shuttle Run trapscore. Vervolgens kan een uitspraak gedaan worden over de fitheid ten aanzien van het uithoudingsvermogen in relatie tot de leeftijd.
De test wint aan waarde door ook de hartslagfrequentie te meten. Is de hartslagfrequentie na een trainingsperiode bij verschillende trappen lager geworden, dan duidt dat op een verbetering van het a-cyclisch uithoudingsvermogen. Een voorbeeld van een dergelijke test ziet u hieronder. De hartslagfrequentie registratie van HBS cricket professional Graham Wagg, vergeleken met het gemiddelde van de spelersgroep en voor de aardigheid ook met die van Ajax 1 in de tijd van trainer Louis van Gaal in 1993 (bron: Jos Geijsel, inspanningsfysioloog).
De Yo-Yo Intermittent Recovery Test
Dit is een sportspecifieke test van het uithoudingsvermogen voor sporten waarbij een groot beslag wordt gelegd op het vermogen van de atleet om bij herhaling een intensieve actie uit te voeren op interval basis. Het betreft teamsporten zoals basketbal, handbal, voetbal, hockey etc.
Evenals bij de Shuttle Run Test is er een 20 meter parcours. Echter, achter het startpunt is een derde pilon geplaatst op 5 meter afstand. Na iedere 2 x 20 meter hardlopen volgt er een 10 seconden durende rustactie waarbij in jogging stijl om de derde pilon wordt gelopen. De deelnemer staat daarna weer stil bij het startpunt waarna een signaal klinkt voor de volgende looppas/sprint. De startsnelheid is 10 km/uur. Deze wordt per niveau met 0.5 km/uur verhoogd. De periode voor de rustige jogactie is vast en duurt 10 seconden. Het behaalde niveau wordt als trap aangeduid. De laatst gehaalde trap wordt als testresultaat genoteerd. Bij deze test kan aan de hand van de gelopen afstand het uithoudingsvermogen berekend worden, de zogenaamde VO2 max als maat voor de maximale zuurstofopname.